HISTORIA NASZEJ SZKOŁY

Pierwsze informacje na temat powstania szkoły w Nieszkowicach Wielkich pochodzą z roku 1905. Jednak już przed podana datą na terenie miejscowości istniało nauczanie prowadzone w domach wiejskich. Rok 1905 odnotowany został, jako moment wybudowania przez mieszkańców miejscowości Pogwizdów, Wola Nieszkowska, Nieszkowice Wielkie budynku dwuklasowej szkoły wraz z mieszkaniem dla kierownika. W 1908 r. otworzono w tej szkole bibliotekę, w której mieściło się 141 książek i miała 107 czytelników. Stopień organizacyjny szkół uzależniony był od ilości dzieci w danym obwodzie. Do zorganizowania pełnej siedmioklasowej szkoły powszechnej potrzeba było ponad trzystu uczniów. Ponieważ tutejsza placówka obejmowała swym zasięgiem do stu uczniów zorganizowana była, jako dwuklasowa, uczyło w niej dwóch nauczycieli. Program nauczania obejmował następujące przedmioty: religię, j. polski, historię, geografię, rachunki z geometrią, przyrodę, rysunki, roboty ręczne, śpiew i gimnastykę.

Warunki pracy w szkołach były ciężkie. Nauka odbywała się w trudnych warunkach lokalowych, gdyż wiele budynków szkolnych uległo zniszczeniu w czasie wojny. Często zajmowano je na kwatery dla żołnierzy i na magazyny wojskowe. Wojska niemieckie opanowały powiat bocheński w dniach 6 i 7 września 1939 r. Żołnierz niemiecki każdy swój krok zaznaczał wandalizmem.

Okupant przystąpił do bezwzględnego niszczenia polskości we wszystkich dziedzinach życia.

W powiecie bocheńskim, tak jak na terenie całej Polski spontanicznie szerzyło się niezorganizowane, tajne nauczanie. Szkoła w Nieszkowicach Wielkich także podjęła ten trud. Tutaj należy wspomnieć p. Stanisława Sasaka i Wacława Kortę. Nauka odbywała się w mieszkaniu kierownika szkoły p. Stanisława Sasaka.

Już w pierwszych dniach po wyzwoleniu rozpoczęły się prace związane z organizacją publicznych szkół powszechnych. Po przeprowadzeniu reformy rolnej w 1945 r. dla potrzeb szkoły zaadaptowano pomieszczenia budynku dworskiego w Zawadzie odległego od szkoły o ok. 300 m. Przygotowano tam 3 sale lekcyjne, pomieszczenie na bibliotekę i mieszkanie dla kierownika. Nauka odbywała się zarówno w budynku macierzystym jak i podworskim. Od września 1945 r. realizowano program z zakresu siedmiu klas. W latach 1951 – 1960 wybudowano szkołę w Woli Nieszkowskiej, która stała się filią zbiorczej szkoły w Nieszkowicach Wielkich. Szkoła funkcjonowała więc jako pełna siedmioklasowa placówka. Kolejną istotną datą w jej rozwoju jest rok 1976, kiedy to przeprowadzono remont kapitalny budynku macierzystego. Nie planowano jeszcze wtedy budowy nowej szkoły, chociaż wobec wzrastającej liczby uczniów i pogarszającego się stanu technicznego budynków szkolnych pojawiła się taka potrzeba. W 1984 r. podjęto inicjatywę budowy nowej szkoły. Dzięki staraniom ówczesnego dyrektora szkoły p. Czesława Kufty i ofiarnej pracy przedstawicieli Komitetu Rozbudowy tj. p. K. Liszki, W. Rajcy i J. Pacury oraz mieszkańców tutejszego środowiska, władz oświatowych i gminnych nową funkcjonującą obecnie placówkę otwarto 25 sierpnia 1991 r. Ponieważ w powstałym wówczas budynku mieściła się niepełnowymiarowa sala gimnastyczna, po kilku latach zrodziła się potrzeba wybudowania odpowiedniej. Jej budowę rozpoczęto w 1999 r., a zakończono w 2002 r.

21listopada 2004 r. odbyła się uroczystość nadania Zespołowi Szkół Gminnych w Nieszkowicach Wielkich imienia „Lotników Polskich”. Wybór Patronów szkoły wynikał z chęci uczczenia pamięci poległych lotników polskich, załogi wojskowego bombowca „Liberator”, który 15 sierpnia 1944 roku, po dokonaniu zrzutu dla walczących powstańców warszawskich, został w drodze powrotnej zestrzelony przez niemieckie myśliwce i rozbił się na wzgórzach Nieszkowic Wielkich. Na uroczystość przybyli dostojni goście: kombatanci – członkowie ruchu oporu, przedstawiciele ambasady brytyjskiej oraz dowództwa sił powietrznych kraju, władze samorządowe powiatu i gminy, przedstawiciele duchowieństwa, a także mieszkańcy i młodzież szkolna. Szkoła otrzymała piękny sztandar ufundowany przez rodziców, a także odsłonięto tablicę pamiątkową.